Η ιστορική σημασία της Σαντορίνης

Σήμερα η Σαντορίνη –Santorini private tour- είναι ένας πανέμορφος προορισμός που πολλοί τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο. Εκτός από τις ατελείωτες παραλίες, τα γαλανά νερά και τη νυχτερινή ζωή, η Σαντορίνη

Πολλοί επιστήμονες, γεωλόγοι και αρχαιολόγοι φαίνεται να ισχυρίζονται ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ του νησιού της Σαντορίνης και του χαμένου νησιού της Ατλαντίδας, του διάσημου μύθου του Πλάτωνα. Πρώτα ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στο μύθο, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα αυτήν τη σύνδεση.

Σαντορίνη και Ατλαντίδα

Σύμφωνα με τον διάσημο Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα, υπήρχε ένα ιδιαίτερο νησί που ονομάζεται Ατλαντίδα που αντανακλούσε την αντίληψή του για την ιδανική κατάσταση και υπάρχει μια λεπτομερής περιγραφή του στα έργα του Τιμαίου και Κριτίας. Η Ατλαντίδα ανήκε στον θεό Ποσειδώνα, τη θνητή σύζυγό του Κλίτο και τα δέκα παιδιά τους και πήρε το όνομά του από τον πρώτο τους γιο. Το σπίτι του Ποσειδώνα βρισκόταν στο κέντρο του νησιού και έχτισε πέντε ακόμη ομόκεντρους δακτυλίους γύρω του, δύο γης και τρεις νερό.

Το νησί ήταν μεγαλοπρεπές, τέλειο και ακμάζει σε κάθε πτυχή και όλοι οι κάτοικοι ζούσαν καλά και ευτυχισμένα για πολλά χρόνια. Σε κάποιο σημείο όμως, ο υπερβολικός πλούτος προκάλεσε ματαιοδοξία και απληστία που θολώνει τους ανθρώπους και ήθελαν ακόμη περισσότερο, έτσι αποφάσισαν να κατακτήσουν την Ασία και την Ευρώπη. Ωστόσο, στον πόλεμο που είχαν αρχίσει οι ίδιοι, ηττήθηκαν από τους Αθηναίους και η δόξα τους έπαψε να υπάρχει για πάντα. Ο Δίας και οι υπόλοιποι θεοί αποφάσισαν να βυθίσουν ολόκληρο το νησί για να σώσουν τον κόσμο και έτσι συνέβη μετά από έναν ισχυρό σεισμό και μια πλημμύρα, όταν η Ατλαντίδα εξαφανίστηκε για πάντα στη θάλασσα.

Μυστηριώδης ιστορία

Έκτοτε, το μυστήριο της ακριβούς τοποθεσίας του παραμένει άλυτο και κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες έρευνες σε όλο τον κόσμο για να εντοπιστεί η βυθισμένη Ατλαντίδα. Μερικοί από τους πιστούς πιστούς της θεωρίας ότι υπήρχε το μυθικό νησί, υποστηρίζουν ότι μια πιθανή τοποθεσία μπορεί να είναι το νησί της Σαντορίνης. Αυτή η θεωρία αναπτύχθηκε λόγω της μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης που πραγματοποιήθηκε το 1613 π.Χ. και προκάλεσε την εξόντωση ενός ολόκληρου πολιτισμού, του Μινωικού, ο οποίος επηρεάστηκε βαθιά από την καταστροφή σε πολλά επίπεδα.

Η σύγκλιση ορισμένων γεγονότων, όπως η σύμπτωση των ημερομηνιών και των δύο καταστροφών, το σχήμα της Σαντορίνης πριν από την έκρηξη που μαζί με τα δύο κοντινά νησιά, τη Θερασία και το Ασπρονήσι, συνήθιζαν να σχηματίζουν ένα μεγάλο κυκλικό νησί, καθώς και τα ευρήματα Οι ανασκαφές στην προϊστορική πόλη του Ακρωτηρίου που αποκάλυψαν έναν λαμπρό και εκλεπτυσμένο πολιτισμό, ήταν αρκετές για μερικούς ανθρώπους για να κάνουν αυτήν τη θεωρία αξιόπιστη.

Μύθος και πραγματικότητα

Ωστόσο, στους περισσότερους ανθρώπους αυτή η ιστορία είναι ακριβώς αυτό που είναι – ένας μύθος – και ο σκοπός κάθε μύθου είναι διδακτικός. Ο σοφός φιλόσοφος πιθανότατα ήθελε να δείξει στους συμπολίτες του τις συνέπειες της αλαζονείας και του σεβασμού προς τους θεούς και να τους προειδοποιήσει για την οργή των θεών.

Σήμερα, αυτό παραμένει ένα πολύτιμο μάθημα για τη σεμνότητα και μας θυμίζει επίσης τις σημαντικές επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών, όπως αυτή που έπληξε τη Σαντορίνη. Ωστόσο, όλοι μπορούν να ερμηνεύσουν τον μύθο της χαμένης Ατλαντίδας όπως θέλει, καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει ένα οριστικό κλείσιμο σε αυτήν την υπόθεση.

Ανασκαφές στο Ακρωτήρι

Οι αρχαιολογικές έρευνες είχαν ήδη ξεκινήσει τον 19ο αιώνα. Ο επιφανής Έλληνας αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος ξεκίνησε τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι το 1967, προκειμένου να αποδείξει τη θεωρία του ότι η κατάρρευση του Μινωικού πολιτισμού οφείλεται στη μαζική ηφαιστειακή έκρηξη της Σαντορίνης. Συνέχισε μέχρι το θάνατό του το 1974, όταν ανέλαβε ο αρχαιολόγος Χρήστος Δούμας και μέχρι σήμερα συνεχίζει το έργο του με αξιοσημείωτα αποτελέσματα.

Η προϊστορική πόλη του Ακρωτηρίου ήταν το κέντρο ενός λαμπρού πολιτισμού που έφτασε στην ακμή του από το 1550-1500 π.Χ. Κατοικήθηκε από τη Νεολιθική Εποχή έως το 1500 π.Χ., όταν μια καταστροφική έκρηξη κατέστρεψε τα πάντα. Ο πλούτος και η ποιότητα των σπιτιών μαρτυρούν την ευημερία της πόλης και έναν ακμάζοντα τρόπο ζωής.

Τα εκλεπτυσμένα σπίτια ήταν ευρύχωρα, πολυώροφα, φτιαγμένα από πέτρες και λάσπη και ήταν σύμφωνα με την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Οι επάνω όροφοι είχαν μεγάλα παράθυρα και επιβλητικές τοιχογραφίες, ενώ τα υπόγεια χρησιμοποιήθηκαν ως αποθήκες και εργαστήρια. Κατά μήκος της πόλης, υπήρχαν στενοί, πλακόστρωτοι δρόμοι, πλατείες και ένα περίπλοκο σύστημα αποχέτευσης.

Όλα τα ένδοξα κτίσματα και αντικείμενα που ανασκάφηκαν υποδηλώνουν ότι το νησί είχε εξωτερικές σχέσεις. Όπως φαίνεται από την κεραμική και το ύφος της τέχνης τους, οι κάτοικοι του Ακρωτηρίου είχαν εμπορικές σχέσεις με την Κρήτη αλλά και με τα Δωδεκάνησα, την ηπειρωτική Ελλάδα, την Κύπρο και πιθανώς την Αίγυπτο και τη Συρία. Σημαντικοί παράγοντες για την ευημερούσα οικονομία τους ήταν η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και η ναυτιλία.

Τα επαγγέλματα των κατοίκων ως μηχανικοί, αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, οικοδόμοι και ακόμη και καλλιτέχνες γίνονται επίσης ξεκάθαρα από τις ανασκαφές. Οι καλλιέργειες τους περιελάμβαναν σιτάρι, κριθάρι, όσπρια, ελιές και αμπελώνες και εξήγαγαν κρασί, μέταλλα και ηφαιστειακά πετρώματα. Οι κάτοικοι ασχολούνταν επίσης με τη μελισσοκομία και, ιδιαίτερα τις γυναίκες, με τη συλλογή υφαντών και σαφράν.

Μετά από αυτό το άρθρο, οι διακοπές στη Σαντορίνη θα είναι απίθανες!